چگونگی رابطه امام و امت... درسی از امام رضا(ع) برای حاکمان جامعه و مدیران دولتی
الامام الانیس الرفیق، و الوالد الشفیق، و الأخ الشقیق، و الام البرة بالولد الصغیر و مفزع العباد فی الداهیة النآد...: .
امام مونسی است غمگسار، و پدری است مهربان، و برادری است مهربان و (در مهربانی مانند) مادری است نیک رفتار نسبت به فرزند خردسال، و او پناه مردمان است به هنگام پیشآمدهای ناگوار...
رابطه ی امام با امت، نقش بسیار مهمی در شکل دادن به مسائل مالی و حل مشکلات اقتصادی دارد. رابطه اگر اسلامی باشد - چنانکه امام رضا «علیه السلام» در گفتگو با مأمون ترسیم کردهاند - دولت از مردم فاصله ندارد، و خبر هر نوع انحراف و ظلمی از هر کس، در اسرع وقت به او میرسد، و او چاره میاندیشد و ظلم را برطرف میسازد.
از دیدگاه امام رضا «علیه السلام»، حاکم باید چنین باشد که همگان بویژه طبقات محروم، بتوانند - به معنای واقعی - به او دست یابند و خواسته ی خود را برای او بازگو کنند. در این حدیث که از آن امام بزرگ آوردیم، آرمانیترین شکل رابطه ی دولت و مردم به نمایش گذاشته شده است. امام با بکار بردن واژه های «انیس» و «رفیق» نزدیکی و انس با مردم و در دسترس بودن را مطرح ساخته است. مردم دوستی امام با تعبیرهای «پدر مهربان» و «برادر شفیق»، مشخص شده است، بلکه از این فراتر رفته زمامدار را در جامعهی اسلامی، چون مادر مهربان نسبت به کودک خردسال، معرفی کرده است.
منابع: عیون اخبار الرضا(ع)
مسند الامام رضا (ع)
